اثربخشي روان درمانی مثبت گرا بر احساس ارزشمندی، سبك زندگي و بهزيستي ذهني معتادان مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد

دوره 7، شماره 70، اردیبهشت 1404، صفحات 93 - 117

نویسندگان : محمدرضا احمدی پناه *

چکیده :
هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي روان درمانی مثبت گرا بر احساس ارزشمندی، سبك زندگي و بهزيستي ذهني معتادان مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد بود. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماري در اين پژوهش كليه معتادان مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد نگهداري شهر كرمانشاه در سال 1403 مي باشند.نمونه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر در دو گروه آزمایشی و گواه (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه گواه) قرار گرفت. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه احساس ارزشمندی كوپر اسميت (1967) سبک زندگی ميلر اسميت (2003) و بهزيستي ذهني دينرو همکاران (1985) می باشد. نتايج با استفاده از روش هاي آماري تحلیل کواریانس چند متغيره و يك متغيره در سطح معني داري 01/0، نشان داد كه روان درمانی مثبت گرا بر افزایش احساس ارزشمندی (عمومی، خانوادگی و اجتماعی) معتادان مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد موثر بود. روان درمانی مثبت گرا بر افزایش بهبود سبک های زندگی (سلامت جسمانی، ورزش و تندرستی، کنترل وزن و تغذیه، پیشگیری از بیماری ها، سلامت روان شناختی، سلامت معنوی، سلامت اجتماعی، اجتناب از داروها و مواد مخدر، پیشگیری از حوادث و سلامت محیطی) معتادان مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد موثر بود. روان درمانی مثبت گرا بر بهبود بهزيستي ذهني(رضايت از زندگي، عاطفه مثبت، عاطفه منفي)معتادان مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد موثر بود.

کلمات کلیدی :
روان درمانی مثبت گرا، احساس ارزشمندی، سبك زندگي، بهزيستي ذهني، معتادان