واکاوی «تفسیر اثری جامع آیت الله معرفت» با تأکید بر سوره حُجَرات

دوره 3، شماره 32، اسفند 1400، صفحات 55 - 41

نویسندگان : سیّده عطیّه خاتمی ساروی و سیّدقاسم حسینی و محمّدمهدی کریمی نیا * و مجتبی انصاری مقدم

چکیده :
تفسیر روایی یا اثری گونه ای از تفسیر قرآن با استفاده از حدیث تفسیری است که همواره مورد عنایت مفسران شیعه بوده ولی نسبت به آن روش واحدی نداشته اند. علامه معرفت در تفسیر اثری جامع به عنوان آخرین اثر خود به تفسیر آیات قرآن به صورت جامع پرداخته است. از آنجا که سوره حجرات از منظر ایشان از سوره های اخلاقی اجتماعی و سیاسی بوده در این مقاله به روش توصیفی – تحلیلی به تبیین روش های تفسیری ایشان در این سوره پرداخته شده است. چهار روش تفسیر قرآن به قرآن، قرآن با سنت، قرآن با کلام صحابه و قرآن با کلام تابعین در این سوره مورد استفاده قرار گرفته شده است. ایشان همچنین از روش های عقلی، کلامی،ادبی،اجتهادی، لغوی و غیره در ذیل این چهار روش استفاده نمودند. میان روش هایی که ایشان به کار برده روش غالب تفسیری ایشان روش قرآن با نقل است که بیشترین استفاده و بهره را از این روش برده اند.

کلمات کلیدی :
روش شناسی تفسیر، تفسیر الاثرجامع، آیت الله معرفت، تفسیر قرآن به قرآن، تفسیر روائی.