اثر پاسخ های نوری میکروجلبک اسپیرولینا به عنوان عامل مولد اکسیژن و نوردرمانی در درمان تومورهای سرطانی هایپوکسیک

دوره 6، شماره 66، دی 1403، صفحات 79 - 86

نویسندگان : مهدی رحیمی مقدم و علی بوالی * و نسرین حسینی و مونا فرهادی و شاداب باقری

چکیده :
فوتوبیومودولاسیون یا لیزر درمانی با سطح پایین یک رویکرد سریع و غیر تهاجمی برای درمان، کاهش درد و ترمیم صدمات بافت بیولوژیکی که در پزشکی کاربرد دارد. علاوه بر این، طیف قرمز و نزدیک مادون قرمز با طول موج طولانی تر به دلیل افزایش قدرت نفوذ بافتی و تحریک مراکز واکنش، نتایج خوبی را بهمراه داشته است. اخیراً پیشنهاد شده است یک سیستم جمع‌آوری نور طبیعی زیست سازگار مانند میکروجلبک اسپیرولینا برای تبدیل نور لیزر تک رنگ به طیف فلورسانس با گستره ی چند صد نانومتری وجود دارد که دارای تاثیر مثبت برسلول‌ها است. بنابراین هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر میکرو جلبک اسپیرولینا به عنوان مولد اکسیژن برای تبدیل نور لیزر تک رنگ به یک طیف فلورسانس چند صد نانومتری، در درمان تومورهای سلولهای عصبی زیستی بر میزان تکثیر سلولهای توموری PC12 بود. گروه های آزمایشی شامل گروه کنترل، گروه 3 دقیقه و گروه 10 دقیقه بود. دو گروه 3 دقیقه و گروه 10 دقیقه به ترتیب 3 دقیقه و 10 دقیقه فلورسانس اسپیرولینا را دریافت کردند. پس از درمان سلولهای PC12 با طیف فلورسانس، از طیف سنجی MTT برای ارزیابی اثرات محافظت کننده عصبی طیف فلورسانس بر زنده ماندن سلول استفاده شد. در چایان، جذب میکروپلیت در طول موج 570 نانومتر ثبت شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد فعالیت نوری کروموفورهای اصلی در میکروجلبک اسپیرولینا مربوط به کاروتنوئیدها و کلروفیل است که با پرتو لیزر به طور مستقیم تحریک می شوند. سپس انتشار فلورسانس کاروتنوئیدها، فیکوبیلیسوم ها را تحریک می کند و فلورسانس مربوطه با فلورسانس کلروفیل ها ترکیب می شود تا انتشار نهایی فلورسانس در محدوده طیفی 600 تا 800 نانومتر (پیک 685 نانومتر) برسدکه به طور قابل توجهی باعث افزایش زنده ماندن سلول در گروه های 3 و گروه شد. 10 دقیقه شده است. در نتیجه به نظر می رسد میکروجلبک اسپیرولینا دارای اثر محافظت کننده عصبی بر روی سلولهای PC12 می باشد.

کلمات کلیدی :
میکروجلبک اسپیرولینا، لیزر درمانی، سلولهای PC12