مطالعه تطبيقي اسباب فسخ نکاح در فقه امامیه و قانون مدنی افغانستان

دوره 3، شماره 24، تیر 1400، صفحات 76 - 62

نویسندگان : محمّدمهدی کریمی نیا * و محمّدحيدر مطهّري و مجتبی انصاری مقدم

چکیده :
در پژوهش حاضر سعي شده است، اسباب فسخ نکاح از منظر فقه اماميه و قانون مدني افغانستان تبيين شده و موارد اشتراك و افتراق آن دو نيز مورد مقايسه قرار گيرد. اجرايي بودن فقه اماميه و قانون مدني افغانستان در محاكم این کشور، بحث تطبيقي ميان آن دو را ضروري مي‌نمايد. از بررسي و تحقيق در اين زمينه به دست مي‌آيد كه «اسباب فسخ نکاح» در فقه امامیه و قانون مدنی افغانستان، متفاوت از یکدیگر بیان شده است؛ فقهای امامیه سه امر را موجب حق فسخ نكاح می‌دانند که عبارت اند از: وجود برخی از \"عیوب\" در مرد یا زن، \"تدلیس\" و \"تخلف از شرط صفت\". قانون مدني افغانستان شش امر را موجب فسخ نکاح می داند که به دو دسته تقسیم می¬شود: الف ـ دسته اول اموری است که سبب وجود خلل در حین عقد می¬شود و عبارتند از: 1 ـ فقدان يكي از شروط صحت عقد. 2‌ ـ‌ جنون و عته. 3 ـ نقصان مهر از اندازه‌ي مهر المثل زوجه. ب ـ دسته دوم اموری است که سبب وجود خلل بعد از عقد می شود و مانع دوام نكاح مي‌گردد و عبارتند از: 1 ـ حرمت مصاهره. 2 ـ لعان. 3 ـ امتناع زوجه غير كتابي از مسلمان شدن، در صورتي‌كه زوج او مسلمان شده باشد.

کلمات کلیدی :
نکاح، فسخ نکاح، انفساخ نکاح، انحلال نکاح، اسباب فسخ نکاح.