در عصر اقتصاد مبتني بر دانش و در پي تغييرات وسيع و رشد اقتصادي – اجتماعي جامعه ، به منظورخلق و افزايش ارزش سازماني و موفقيت سازمان ها در ابعاد مختلف منابع مالي و مادي – اجتماعی منوط به دست يابي به سرمايه هاي نامحسوسی است که به كمك آن ها مي توان به برتري رقابتي پايدار رسيد. این موفقيت مستلزم توانايي سازمان در گرو مديريت منابع سازمان می باشد. در محيط راهبردي جديد، سازمان هايي پيشرفت خواهند کرد که خود را سازماني يادگيرنده بدانند که هدفش بهبود مداوم سرمايه فکري است «مزيت سازماني پايدار». سازماني که قادر به افزايش سرمايه فکري خود نباشد، قادر به بقا نيست. ليکن علي رغم اهميت فزاينده سرمايه فکري به عنوان منبع حياتي برتري رقابتي سازمان ها، درک محدودي از آن وجود دارد. اين در حالي است که مديريت سرمايه فکري به مديران سازمان ها اجازه خلق، پرورش، کنترل و حفظ يک منبع مستحکم مزيت رقابتي را مي دهد. آمد مقاله حاضر چيستي و چگونگي مديريت سرمايه فکري را در شهرداری ساوه به عنوان یک سازمان عمومی بررسي كرده است بنابراين، دستيابي به مزيت رقابتي و بقاي سازمان در گرو توانايي آن در خلق، ذخيره، توزيع و کاربرد دارايي هاي دانشي است. روش تحقيق، توصيفي-تحليلي و جامعه آماري اين تحقيق نيز معاونان شهرداری و مديران سازمان ها و شركت هاي پیمانکاری وابسته مورد مطالعه بودند. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد که در سازمان ها و شرکت های بررسی شده بين سرمايه اجتماعي و سرمايه فکري شان رابطه مثبت و معني داري وجود دارد. به عبارت واضح تر، با افزايش سرمايه اجتماعي، سرمايه فکري شان در ابعاد انساني، ساختاري و رابطه اي افزايش يافته و موجب افزایش بهره وری و عامل مزیت رقابتی است.

سرمايه فکري سرمايه انساني سرمايه ساختاري سازمان عمومی مزيت سازماني پايدار