تأثير تمرينات هوازي در آب و تمرينات تعادلي بر ناتواني جسماني و سلامت رواني زنان مبتلا به MS
دوره 1، شماره 1، مرداد 1398، صفحات 42 - 58
1 استادیار گروه تربیت بدنی دانشگاه پیام نور؛ ایران
2 دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت راهبردی تربیت بدنی دانشگاه پیام نور ؛ ایران
چکیده :
مقدمه: مولتيپل اسكلروزيس (Multiple sclerosis یا MS) يكي از شايع ترين بيماري هاي مزمن سيستم اعصاب مركزي است كه با نشانه هاي گوناگون باليني از جمله خستگي، ناتواني جسماني و ... آشكار مي گردد. پژوهش حاضر با هدف مقايسه تأثير هشت هفته تمرينات هوازي در آب و تمرينات تعادلي بر ناتواني جسماني و سلامت رواني بيماران زن مبتلا به MS اجرا شده است. مواد و روش ها: طرح تحقيقي حاضر از نوع كاربردي و روش تحقيق نيمه تجربي بوده كه تعداد 45 نفر از بيماران زن مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس عضو انجمن MS شهرستان اصفهان با درجه ناتواني جسماني 1 تا 4، مدت بيماري 12 تا 48 ماه و دامنه سني20 تا 45 سال، به عنوان نمونه آماري انتخاب و به صورت تصادفي در سه گروه 15 نفري تمرينات هوازي در آب، تمرينات تعادلي و شاهد قرار گرفتند. هر دو گروه تمرين، به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه 40 تا 50 دقيقه اي به تمرينات مربوط به خود پرداختند. آزمودني ها مقياس ناتواني جسماني Kurtzke و پرسشنامه سلامت عمومي Goldberg و Hiller را قبل و بعد از 8 هفته تكميل نمودند، داده ها با آزمون هاي آماري t همبسته، (One-way ANOV) One-way analysis of variance و Multivariate analysis of variance (MANOVA) و آزمون تعقيبي Tukey تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: در هر دو گروه تمرينات هوازي در آب و تمرينات تعادلي، ناتواني جسماني كاهش معني دار و سلامت رواني افزايش معني داري داشته است و تفاوت معني داري بين دو گروه تمريني مشاهده نشد. نتيجه گيري: در نهايت با توجه به يافته هاي اين پژوهش مي توان گفت، هر دو شيوه تمريني هوازي در آب و تعادلي مي توانند در كاهش ناتواني جسماني و افزايش سلامت رواني بيماران زن مبتلا به MS تأثير معني داري داشته باشند.
مقدمه: مولتيپل اسكلروزيس (Multiple sclerosis یا MS) يكي از شايع ترين بيماري هاي مزمن سيستم اعصاب مركزي است كه با نشانه هاي گوناگون باليني از جمله خستگي، ناتواني جسماني و ... آشكار مي گردد. پژوهش حاضر با هدف مقايسه تأثير هشت هفته تمرينات هوازي در آب و تمرينات تعادلي بر ناتواني جسماني و سلامت رواني بيماران زن مبتلا به MS اجرا شده است. مواد و روش ها: طرح تحقيقي حاضر از نوع كاربردي و روش تحقيق نيمه تجربي بوده كه تعداد 45 نفر از بيماران زن مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس عضو انجمن MS شهرستان اصفهان با درجه ناتواني جسماني 1 تا 4، مدت بيماري 12 تا 48 ماه و دامنه سني20 تا 45 سال، به عنوان نمونه آماري انتخاب و به صورت تصادفي در سه گروه 15 نفري تمرينات هوازي در آب، تمرينات تعادلي و شاهد قرار گرفتند. هر دو گروه تمرين، به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه 40 تا 50 دقيقه اي به تمرينات مربوط به خود پرداختند. آزمودني ها مقياس ناتواني جسماني Kurtzke و پرسشنامه سلامت عمومي Goldberg و Hiller را قبل و بعد از 8 هفته تكميل نمودند، داده ها با آزمون هاي آماري t همبسته، (One-way ANOV) One-way analysis of variance و Multivariate analysis of variance (MANOVA) و آزمون تعقيبي Tukey تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: در هر دو گروه تمرينات هوازي در آب و تمرينات تعادلي، ناتواني جسماني كاهش معني دار و سلامت رواني افزايش معني داري داشته است و تفاوت معني داري بين دو گروه تمريني مشاهده نشد. نتيجه گيري: در نهايت با توجه به يافته هاي اين پژوهش مي توان گفت، هر دو شيوه تمريني هوازي در آب و تعادلي مي توانند در كاهش ناتواني جسماني و افزايش سلامت رواني بيماران زن مبتلا به MS تأثير معني داري داشته باشند.
کلمات کلیدی :
مولتيپل اسكلروزيس، ناتواني جسماني، سلامت رواني، تمرينات هوازي در آب، تمرينات تعادلي
مولتيپل اسكلروزيس، ناتواني جسماني، سلامت رواني، تمرينات هوازي در آب، تمرينات تعادلي