هدف پژوهش حاضر اثربخشي آموزش شیوه های تربیتی بر تاب آوري روانی و سلامت روانی مادران داراي كودكان كم توان ذهني بود. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران داراي كودكان كم توان ذهني مدرسه استثنایی شهر کرمانشاه بودند. نمونه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر در دو گروه آزمایشی و گواه (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه گواه) قرار گرفتند. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) و سلامت روانی گلدبرگ و هیلر (1979) بود. نتايج با استفاده از تحلیل کواریانس نشان داد. آموزش شیوه های تربیتی با توجه به میانگین تاب آوري مادران داراي كودكان كم توان ذهني گروه آزمایش نسبت به میانگین گروه گواه، موجب افزایش تاب آوري مادران داراي كودكان كم توان ذهني گروه آزمایش شده است. آموزش شیوه های تربیتی با توجه به میانگین سلامت روانی مادران داراي كودكان كم توان ذهني گروه آزمایش نسبت به میانگین گروه گواه، موجب افزایش سلامت روانی مادران داراي كودكان كم توان ذهني گروه آزمایش شده است.

تاب آوري سلامت روان كم توان ذهنی شیوه های تربیتی