پژوهش حاضر با هدف پیش بینی تعلل ورزی تحصیلی بر اساس مولفه های احساس تنهایی، انجام شد. روش پژوهش کاربردی، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان ساری در سال تحصیلی 98-1397 به تعداد 6867 نفر بود. طبق جدول کرجسی و مورگان و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (بر حسب پایه تحصیلی) تعداد 364 نفر انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه های احساس تنهایی دهشیري و همکاران (1386) و تعلل ورزی تحصیلی سولومون و راث بلوم (1984) بود. روش تجزیه و تحلیل داده ها استفاده از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیونی) از طریق نرم افزار SPSS 23 بود. یافته ها نشان داد که بین احساس تنهایی و مولفه های آن (تنهایی خانواده، تنهایی دوستان و تنهایی عاطفی) با تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت معناداری وجود دارد و 3/66 درصد از تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان به ترتیب توسط تنهایی دوستان، تنهایی عاطفی و تنهایی خانواده قابل پیش بینی است.

احساس تنهایی تنهایی خانواده تنهایی دوستان تنهایی عاطفی تعلل ورزی تحصیلی.