هدف اين تحقيق تعیین ارتباط بین متغیرهای آمادگی جسمانی بر، کیفیت زندگی و میزان اضطراب دانش آموزان پسر مقطع متوسطه ناحیه 2 شهرستان البرز در سال تحصیلی 98-97 بوده است. تحقیق حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود که به روش میدانی انجام شده است. به همين منظور 200 نفر از دانش آموزان پسر مقطع متوسطه ناحیه 2 شهرستان البرز به روش نمونه گیری تصادفی- خوشه ای و براساس جدول مورگان انتخاب شدند. ميانگين سنی، قد و وزن گروه به ترتیب 702/0±07/13 سال، 070/670/157 سانتی متر و 877/1192/51 کیلوگرم بود. به منظور انجام اين تحقيق از آزمون ايفرد شامل آزمون های کشش بارفیکس، دراز نشست، انعطاف پذیری و دوی 540 متر، در سنجش ميزان آمادگي جسماني استفاده شد. همچنين براي به دست آوردن BMI، WHR، کیفیت زندگی و اضطراب شرکت کنندگان، به ترتیب از تقسیم وزن بر مجذور قد، نسبت دور کمر به دورلگن و نیز از پرسشنامه های کیفیت زندگی(QOL) و اضطراب بک(BAI) استفاده گردید. در تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصیفی، آزمون كلموگروف- اسميرنوف براي تعيين طبيعي بودن داده ها و نیز ضریب همبستگی پیرسون براي تعیین ارتباط بین متغيرها استفاده گردید. تحلیل داده ها نشان داد که بین عوامل آمادگی جسمانی با متغیر های BMI، WHR دانش آموزان رابطه ی معنی داری وجود دارد(05/0 > P). اما; بین این عوامل با متغیرهای کیفیت زندگی و اضطراب دانش آموزان رابطه ی معنی داری مشاهده نگردید(05/0 < P).با توجه به رابطه ی متقابل بین عوامل آمادگی جسمانی با شاخص توده ی بدن و نسبت محیط کمر به دور لگن، تقویت کسب آمادگی جسمانی در مدارس، ضروری به نظر می رسد.

آمادگی جسمانی کیفیت زندگی دانش آموزان پسر شهرستان البرز