برنامه ریزی منظر شهری به یک کانون تحقیقاتی در جامعه امروزی تبدیل شده است. بسیاری از محققین عوامل مرتبط در برنامه ریزی منظر شهری را مورد مطالعه قرار داده اند. این مقاله بر نقش معماری منظر و برنامه ریزی شهری، از طریق تئوری و عمل آن، در شکل‌دهی مجدد قلمرو شهر تمرکز دارد. هدف آن گسترش بحث در مورد ارتقای معماری منظر و برنامه ریزی شهری است، اولاً با هدف تعیین واژگان گسترده‌تر برای منظر شهری و طراحی آن، و ثانیاً در برجسته کردن سهم معماری منظر در چشم‌انداز پایدار طراحی و برنامه‌ریزی شهری انجام گرفت. لذا هدف از این پژوهش، تعیین گستره معماری و برنامه ریزی منظر شهری به عنوان شاخه ای مهم از منظر با معرفی و تبیین اهداف و رویکردها می باشد. در این مقاله، جمع آوری و طبقه بندی یافته ها با استفاده از استدلال منطقی و مطالعات کتابخانه ای انجام شده است. از این رو با تمرکز بر تحول مفهوم معماری منظر شهری در دهه های اخیر، رویکردها و اهداف اصلی در این زمینه شناسایی و ارائه شده است. یکی دیگر از جنبه های طراحی منظر، محدودیت عناصر است. محدودیت های عنصری نوع گیاهان، درختان، درختچه ها، خاک، چمن و چمن را مشخص می کند که باید در یک مکان خاص مورد استفاده قرار گیرند.

معماری منظر شهری برنامه ریزی محدودیت عناصر چیدمان منظر شهری