پیشرفت‌های چشمگیر در حوزه هوش مصنوعی طی سال‌های اخیر، فرصت‌های بی‌سابقه‌ای را برای بهبود کیفیت تدریس و یادگیری در نظام‌های آموزشی فراهم کرده است. این فناوری با استفاده از ابزارهایی نظیر یادگیری ماشین، پردازش زبان طبیعی و تحلیل داده‌های بزرگ، امکان ارائه آموزش‌های شخصی‌سازی‌شده، بازخوردهای دقیق و به‌موقع، و ارزیابی‌های خودکار را برای یادگیرندگان و معلمان فراهم ساخته است. با وجود این ظرفیت‌ها، چالش‌های مهمی مانند نگرانی‌های اخلاقی، مسائل مربوط به حفظ حریم خصوصی، کمبود زیرساخت‌های فناوری و مقاومت فرهنگی در برابر تغییر، بهره‌گیری کامل از هوش مصنوعی را محدود می‌کند. مقاله حاضر با مرور جامع پژوهش‌ها و مطالعات موردی، به بررسی کاربردهای کلیدی هوش مصنوعی در حوزه آموزش پرداخته، مزایا و محدودیت‌های آن را تحلیل کرده و راهکارهایی را برای استفاده بهینه و مسئولانه از این فناوری ارائه می‌دهد. نتایج این بررسی، نشان می‌دهد که هوش مصنوعی می‌تواند به عنوان یک ابزار توانمندساز در کنار معلمان، نقش مؤثری در تحول نظام‌های آموزشی ایفا کند؛ اما موفقیت این مسیر مستلزم رویکردی چندجانبه و توجه ویژه به ابعاد فرهنگی، اخلاقی و زیرساختی است.

هوش مصنوعی آموزش هوشمند یادگیری کیفیت تدريس