با توجه به اهمیت بهبود کیفیت فرآیند یاددهی–یادگیری در دوره ابتدایی، بهره‌گیری از روش‌های نوین تدریس مورد توجه پژوهشگران و معلمان قرار گرفته است. این مقاله با رویکردی مروری، به بررسی تأثیر دو روش یادگیری مشارکتی و یادگیری معکوس بر عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان ابتدایی می‌پردازد. در این مطالعه، یافته‌های پژوهش‌های داخلی و بین‌المللی منتشرشده در سال‌های اخیر مورد بررسی قرار گرفته‌اند. نتایج نشان می‌دهد که هر دو روش در تقویت درک مفاهیم، افزایش تعاملات کلاسی، و ارتقای سطح یادگیری مؤثر بوده‌اند، اما اجرای موفق آن‌ها نیازمند برنامه‌ریزی دقیق، آموزش معلمان و حمایت ساختاری مدارس است. در پایان، پیشنهادهایی برای به‌کارگیری این روش‌ها در آموزش ابتدایی و مسیرهای پژوهشی آینده ارائه شده است.

یادگیری مشارکتی یادگیری معکوس آموزش ابتدایی روش‌های نوین تدریس عملکرد تحصیلی