این مطالعه به بررسی تأثیر تغییرات الگوی آب‌وهوایی بر شدت و پراکندگی سرطان‌های پوستی در مناطق مختلف جغرافیایی پرداخته است. با توجه به تغییرات اقلیمی در دهه‌های اخیر، به‌ویژه افزایش تابش فرابنفش (UV) و تغییرات دما، بررسی اثرات این تغییرات بر سلامت پوست و شیوع سرطان‌های پوستی به‌عنوان یکی از بیماری‌های پوستی جدی، اهمیت بسیاری پیدا کرده است. در این مطالعه، داده‌های مربوط به بروز سرطان‌های پوستی (ملانوما، کارسینومای سلول بازال و سنگفرشی) در ۱۰ منطقه جغرافیایی با شرایط آب‌وهوایی متفاوت جمع‌آوری شد. نتایج نشان دادند که افزایش تابش UV و دما در مناطق گرم و خشک، ارتباط مستقیمی با افزایش نرخ بروز سرطان‌های پوستی دارند. همچنین، مناطق با بارش بیشتر و رطوبت بالا، نرخ بروز کمتری از سرطان‌های پوستی را نشان دادند. این مطالعه همچنین به تحلیل فضایی پراکندگی سرطان‌های پوستی پرداخته و نشان داد که این بیماری در مناطق با تابش شدید UV و دمای بالا به‌طور متمرکزتر پراکنده است. به‌طور کلی، یافته‌ها تأکید دارند که تغییرات اقلیمی، به‌ویژه افزایش تابش UV و دما، می‌توانند تأثیرات منفی و معناداری بر بروز سرطان‌های پوستی داشته باشند و شناسایی مناطق پرخطر برای برنامه‌ریزی اقدامات پیشگیرانه امری ضروری است.

تغییرات اقلیمی سرطان‌های پوستی تابش UV دما پراکندگی جغرافیایی