بخش کشاورزی در کشورهای در حال توسعه موتور اصلی رشد و توسعه اقتصادی است. کشورهای در حال توسعه برای گذر از بحران های عدم توسعه بایستی به سراغ بخش کشاورزی خود رفته و ضمن تلاش برای گسترش تولیدات کشاورزی در تفکر آن باشند که این بخش را با رفاه اجتماعی آمیخته سازند تا از این رهگذر تولیدات خود را در راستای اهداف این صنعت کارا نمایند. چغندرقند یکی از محصولات مهم کشاورزی و استراتژیک جهت رسیدن به اهداف اقتصادی در برنامه های توسعه است. از طرف دیگر چغندرقند به دلائل اقتصادی و اجتماعی دارای اهمیت فوق‌العاده می‌باشد و جزو محصولات با اهمیت در صنعت کشاوری کشور بحساب می‌آید. در این راستا هدف تحقیق حاضر بررسی اثرات رفاهی و رشد اقتصادی از کشت و تولید چغندر قند در کشور ایران بود. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر فرایند انجام پس رویدادی است. داده های بین سال های 1390 تا 1401 از منابع اطلاعاتی متعددی نظیر سالنامه های اماری، بانک مرکزی و مرکز امار ایران گردآوری شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش OLS و نرم افزار ایویوز استفاده شده است. یافته هان نشان داد که کشت و تولید چغندر قند بر رفاه اجتماعی به میزان 0.589 و بر رشد اقتصادی به میزان 0.387 دوره مورد مطالعه تاثیر معناداری داشته است. بنایراین می توان نتیجه گیری نمود که با توجه به نقش اساسی تولید چغندر قندر در رشد اقتصادی و رفاهی در کشور ایران، سیاستگذاری های دقیق و منسجم از اهمیت زیادی برخوردار است.

چغندر قند رشد اقتصادی رفاه جامعه