
-
تعداد دوره ها7
-
تعداد شماره73
-
تعداد مقالات1,433
-
تعداد نویسندگان3,204
-
مقالات پذیرش شده605
-
مقالات رد شده828
-
درصد پذیرش42.22%
-
درصد عدم پذیرش57.78%
-
زمان پذیرش (روز)60
-
پایگاههای نمایه شده42
-
تعداد داوران93
-
تعداد مشاهده مقالات809,739
مطالعه تطبیقی «ضرر» به عنوان رکن مسئولیت مدنی در حقوق ایران و افغانستان
دوره 3، شماره 24، تیر 1400، صفحات 51 - 36
1- استادیار و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم
2- دانشجوی دکتری رشته حقوق خصوصی، جامعة المصطفی(ص) العالمیة
3- دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه میبد، پژوهشگر مطالعات اسلامی و مدرس دانشگاه
چکیده :
مسئولیّت مدنی، دارای چهار رکن می باشد که عبارتند از: وجود فعل، وجود ضرر، وجود تقصیر و رابطه ای سببیّت میان فعل شخص و زیان به وجود آمده. از بین این چهار رکن، مهم ترین آنها وجود ضرر است. تا زمانی که ضرر محقّق نشود مسئولیّت مدنی به وجود نخواهد آمد. به عنوان مثال، راننده ای که چراغ قرمز را عبور کرده، امّا زیانی به بار نیاورده، هرچند مسئولیّت کیفری (جریمه ای نقدی) دارد، لیکن از مسئولیّت مدنی (پرداخت خسارت) مبرّاست؛ چون ضرری محقّق نشده است تا مسئولیّت مدنی را به دنبال داشته باشد. مقاله ای که در پیش رو دارید، این رکن مهم یعنی «وجود ضرر» را از جهات مختلف، از دیدگاه حقوق موضوعه ای ایران و افغانستان، مورد بحث و بررسی قرار داده است. ضرر و زیان، یا نامشروع است، مثل آتش زدن ماشین دیگری و یا مشروع است، مثل شکستن درب توسط مأمور اجرا. این نوشته، به مباحثی از ضرر نامشروع پرداخته است و ضرر مشروع از موضوع بحث آن، خارج خواهد بود.
کلمات کلیدی :