هدف از پژوهش حاضر رابطه بین عملکردشغلی و رفتار شهروندی سازمانی با توانمندی شغلي کارکنان آموزش و پرورش شهر کرمانشاه بود. روش اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. در اين پژوهش جامعه آماري كليه كاركنان آموزش و پرورش ناحیه سه شهر کرمانشاه در سال 1404 می باشند كه تعداد آنها 148 نفر بودند. نمونه آماری 107 نفر از كاركنان مذکور بر اساس نمونه گیری تصادفي و از طريق فرمول مورگان انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه عملکرد شغلی پاترسون (1986)، رفتار شهروندی سازمانی پادساكف و همكارانش (1991) و توانمندی شغلی رابینسون (2004) می باشد. یافته‌ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسيون چندگانه نشان داد كه بين عملکردشغلی از لحاظ شایستگی ذهنی با توانمندی شغلي کارکنان رابطه مثبت معني داري وجود دارد (0001/0p= و 53/0= r). بين عملکردشغلی از لحاظ شایستگی شخصیتی با توانمندی شغلي کارکنان رابطه مثبت معني داري وجود دارد (0001/0p= و 56/0= r). بين عملکردشغلی از لحاظ شایستگی ارتباطی با توانمندی شغلي کارکنان رابطه مثبت معني داري وجود دارد (0001/0p= و 49/0= r). بين عملکردشغلی از لحاظ شایستگی رهبری و مدیریت با توانمندی شغلي کارکنان رابطه مثبت معني داري وجود دارد (0001/0p= و 51/0= r).. بين عملکردشغلی از لحاظ حصول نتیجه با توانمندی شغلي کارکنان رابطه مثبت معني داري وجود دارد (0001/0p= و 59/0= r). بين عملکردشغلی از لحاظ مکمل با توانمندی شغلي کارکنان رابطه مثبت معني داري وجود دارد (0001/0p= و 46/0= r). بين رفتار شهروندي با توانمندی شغلي كاركنان رابطه مثبت و معني داري وجود دارد (0001/0p= و 31/0= r). عملکردشغلی و رفتار شهروندی سازمانی 44 درصد واریانس توانمندی شغلي كاركنان را پيش بيني مي كند.

عملکرد شغلی رفتار شهروندی سازمانی خود کارامدی شغلی